شعر سروده ام فدايت

زان لحضه كه من چشات ديدم

دل گشته اسير و مبتلايت

ديونه شدم يه جور ناجور

از طرز نگاه دلبرايت

از خاطر من نمي ره هرگز

لبهاي شكر و لبخنده هايت

زندگي عشق است عشق افسانه نيست

انكه عشق را افريد ديوانه نيست

عشق ان نيست كه كنارش باشي

عشق ان است كه به يادش باشي

مرسي از وبلاگت